Równe wynagrodzenie dla pracowników tymczasowych: szczegóły prawne

Często czytamy o równości lub równym wynagrodzeniu w związku z tymczasowymi stosunkami pracy. Ale co to dokładnie oznacza? Jakie prawa daje to pracownikom tymczasowym? Kiedy ma zastosowanie prawo do równego wynagrodzenia?

Artykuł 8 ust. 1 niemieckiej ustawy o pracy tymczasowej (AÜG) zawiera tak zwaną zasadę równego traktowania: "Zleceniodawca jest zobowiązany do zapewnienia pracownikowi tymczasowemu podstawowych warunków pracy, w tym wynagrodzenia, mających zastosowanie do porównywalnego pracownika zleceniodawcy w przedsiębiorstwie zleceniodawcy na czas trwania zlecenia dla zleceniodawcy".

Innymi słowy: Pracownicy tymczasowi są uprawnieni do równego traktowania z porównywalnymi stałymi pracownikami firmy, w której są zatrudnieni, w odniesieniu do podstawowych warunków pracy. Częścią tego jest prawo do równego wynagrodzenia.

Odstępstwo możliwe na mocy układu zbiorowego

Jeśli do stosunku pracy czasowej nie ma zastosowania żaden układ zbiorowy pracy, pracownik czasowy ma prawo do takiego samego wynagrodzenia jak porównywalni pracownicy zatrudnieni na stałe od pierwszego dnia pracy u danego zleceniodawcy.

Jednakże § 8 ust. 2 AÜG wyraźnie zezwala na odstępstwo od zasady równego traktowania w drodze układu zbiorowego pracy. Oznacza to, że układy zbiorowe pracy mogą przewidywać mniej korzystne warunki pracy dla pracowników tymczasowych w porównaniu ze stałymi pracownikami zleceniodawcy, chociaż muszą być przestrzegane pewne ustawowe normy minimalne. Przykładowo, ustalone w układzie zbiorowym wynagrodzenie nie może być niższe od ustawowej płacy minimalnej, ani nie może być niższe od ustawowego minimalnego wymiaru urlopu wynoszącego 20 dni (w przypadku 5-dniowego tygodnia pracy).

Prawo do równego wynagrodzenia

Artykuł 8 (4) AÜG gwarantuje, że pracownicy czasowi, którzy (początkowo) otrzymują niższe wynagrodzenie ze względu na układ zbiorowy pracy, mają prawo do umowy o pracę czasową po pewnym okresie zatrudnienia. Leasing pracowniczy roszczenie do równego wynagrodzenia. Zgodnie z tym, pracownicy tymczasowi muszą otrzymywać takie samo wynagrodzenie, jak porównywalni pracownicy zatrudnieni na stałe w firmie, do której zostali skierowani, po dziewięciu miesiącach nieprzerwanego zatrudnienia. Krótkotrwała przerwa w oddelegowaniu do trzech miesięcy jest uznawana za nieistotną. Dopiero po przerwie dłuższej niż trzy miesiące dziewięciomiesięczny okres rozpoczyna się od początku.

Ustawodawca zezwala na odstępstwo na mocy układu zbiorowego trwające dłużej niż dziewięć miesięcy tylko wtedy, gdy za pomocą dopłat branżowych - po okresie zapoznawczym nie dłuższym niż sześć tygodni - następuje stopniowe dostosowanie wynagrodzeń stałych pracowników, a równoważne wynagrodzenie zostanie osiągnięte najpóźniej po 15 miesiącach.

Co liczy się jako "wynagrodzenie"?

Jeśli chodzi o prawo do równego wynagrodzenia, pojawia się również pytanie, w jaki sposób należy przede wszystkim określić porównywalne wynagrodzenie. Jakie składniki wynagrodzenia są uwzględniane? AÜG nie definiuje bardziej szczegółowo terminu "wynagrodzenie".

Jednakże w swoim orzecznictwie Federalny Sąd Pracy przedstawił konkretne wytyczne, które można wykorzystać jako przewodnik. W związku z tym roszczenie o równe wynagrodzenie odnosi się nie tylko do miesięcznego wynagrodzenia podstawowego, ale także do innych składników wynagrodzenia, takich jak premie za nadgodziny oraz pracę w niedziele, święta i w nocy. Należy również wziąć pod uwagę płatności specjalne, takie jak premie świąteczne i bożonarodzeniowe, a także premie za wyniki. Wynagrodzenie obejmuje również dodatki na posiłki, świadczenia kapitałotwórcze i świadczenia rzeczowe przyznawane pracownikom przez pracodawcę.

Wyrok: Zasada równego traktowania nie chroni pracowników zatrudnionych na czas nieokreślony.

Zasada równego traktowania ma zatem na celu ochronę pracowników tymczasowych przed znalezieniem się w mniej korzystnej sytuacji niż porównywalny stały pracownik zleceniodawcy. Jaka jest jednak sytuacja prawna, jeśli pracownicy tymczasowi otrzymują wyższe wynagrodzenie niż pracownicy zatrudnieni na stałe? Czy stały pracownik może wówczas również powołać się na zasadę równego wynagrodzenia i zażądać podwyżki od swojego pracodawcy?

Nie, zdecydował Okręgowy Sąd Pracy Meklemburgii-Pomorza Przedniego (wyrok z dnia 09.01.2024 r., sygn. akt 5 Sa 37/23). W związku z tym stali pracownicy nie są uprawnieni do równego wynagrodzenia w porównaniu z pracownikami tymczasowymi. Przepis ustawowy zawarty w § 8 ust. 1 AÜG chroni pracowników tymczasowych, ale nie pracowników stałych w przedsiębiorstwie delegującym.

Ponadto sąd orzekł, że pracownik nie staje się pracownikiem tymczasowym, ponieważ jego bezpośredni przełożeni i większość jego współpracowników w firmie są zatrudnieni jako pracownicy tymczasowi ze spółki należącej do grupy. Powódka argumentowała, że spółka nie była zarządzana przez jej pracodawcę kontraktowego, ale przez spółkę dostarczającą pracowników tymczasowych. Z tego wywnioskowała, że sama jest pracownikiem tymczasowym i zażądała informacji na temat podstawowych warunków pracy mających zastosowanie do porównywalnych pracowników zgodnie z § 13 AÜG, aby móc dochodzić roszczenia o równe traktowanie. Sąd nie przychylił się jednak do argumentacji powódki i nie przyznał jej statusu pracownika tymczasowego.

Rekrutacja pracowników tymczasowych

Szukasz wykwalifikowanych lub niewykwalifikowanych pracowników tymczasowych? My jako Dostawca usług kadrowych pozyskujemy specjalistów IT, Inżynieria, Medycyna, Przemysł motoryzacyjny, Montaż przemysłowy i inżynierii instalacji, Budowa serwisu rur, Konstrukcja stalowa, Inżynieria elektryczna, Ślusarz Spawacz, Pracownik produkcjipraca dla Logistyka i transport.

Skontaktuj się z nami, a pomożemy Ci znaleźć odpowiedni personel.