Co mówi ustawa o łańcuchu dostaw w Niemczech?

Ustawa o obowiązku zachowania należytej staranności w łańcuchu dostaw, potocznie zwana ustawą o łańcuchu dostaw, obowiązuje w Niemczech od początku 2023 roku. Jaki jest cel tej ustawy? Do jakich firm ma ona zastosowanie? Jakie obowiązki wynikają z ustawy o łańcuchu dostaw?

Ustawa o łańcuchu dostaw zobowiązuje spółki z siedzibą w Niemczech do przestrzegania określonych obowiązków w zakresie należytej staranności w całym łańcuchu dostaw oraz do podjęcia odpowiednich środków ostrożności w celu wypełnienia swoich zobowiązań prawnych. Ustawa o łańcuchu dostaw dotyczy przede wszystkim zgodności z Prawa człowieka i zgodność z normami prawnymi w obszarze Bezpieczeństwo pracy i ochrona środowiska.

Do jakich firm ma zastosowanie ustawa o łańcuchu dostaw?

Niemiecka ustawa o łańcuchu dostaw weszła w życie 1 stycznia 2023 roku. Początkowo miała ona zastosowanie do wszystkich firm z siedzibą w Niemczech i zatrudniających co najmniej 3000 pracowników w Niemczech. Próg ten został obniżony w dniu 1 stycznia 2024 r.: prawo ma teraz zastosowanie do wszystkich firm zatrudniających co najmniej 1 000 pracowników w Niemczech. Pracownicy tymczasowo oddelegowani za granicę są uwzględniani przy obliczaniu wielkości firmy - podobnie jak pracownicy tymczasowi, którzy pracują dla firmy użytkownika w Niemczech dłużej niż sześć miesięcy.

Jaki jest cel ustawy o łańcuchu dostaw?

Na przykład ustawa o łańcuchu dostaw ma pomóc w zapobieganiu lub eliminowaniu pracy dzieci i pracy przymusowej oraz wzmocnić prawo do godziwego wynagrodzenia. Poprawa warunków pracy i standardów bezpieczeństwa ma na celu ograniczenie zagrożeń dla zdrowia w miejscu pracy i wypadków przy pracy. Ustawa ma również na celu zapewnienie przestrzegania norm ochrony środowiska w całym łańcuchu dostaw.

Co oznacza termin "łańcuch dostaw"?

Łańcuch dostaw obejmuje wszystkie etapy w Niemczech i za granicą, które są wymagane do wytworzenia produktów firmy i świadczenia usług - od wydobycia surowców po dostawę do klienta końcowego.

Obowiązki wynikające z ustawy o łańcuchu dostaw mają zastosowanie nie tylko do działalności gospodarczej w łańcuchu dostaw. własny dział biznesowyale także na działaniach Dostawcy bezpośredni i pośredni.

Obowiązki w zakresie należytej staranności zgodnie z ustawą o łańcuchu dostaw

Ustawa o łańcuchu dostaw zobowiązuje firmy do wypełniania określonych obowiązków w ramach łańcucha dostaw. Obowiązki w zakresie opieki muszą być przestrzegane. Po pierwsze, przedsiębiorstwa muszą zidentyfikować i ocenić ryzyko związane z prawami człowieka i ochroną środowiska w swoich łańcuchach dostaw. Na tej podstawie należy podjąć następujące środki zapobiegawcze i organizacyjne:

Przedłożenie oświadczenia dotyczącego strategii spółki w zakresie praw człowieka
Ustanowienie zarządzania ryzykiem operacyjnym
Regularne przeprowadzanie analizy ryzyka
Określenie, kto jest odpowiedzialny w firmie za wdrożenie obowiązków należytej staranności.
Ustanowienie firmowej procedury reklamacyjnej (zgodnie z wymogami ustawy o łańcuchu dostaw)
Wdrożenie środków zapobiegawczych we własnym obszarze działalności i wobec bezpośrednich dostawców
Bieżące dokumentowanie wypełnienia obowiązków w zakresie należytej staranności (dokumenty muszą być przechowywane przez co najmniej 7 lat)
Przygotowanie rocznego sprawozdania z wypełnienia obowiązków należytej staranności w minionym roku obrotowym

Konfiguracja zarządzania ryzykiem

Ustanowienie systemu zarządzania ryzykiem ma na celu osiągnięcie tego celu, Prawa człowieka i zagrożenia dla środowiska oraz zapobieganie, eliminowanie lub minimalizowanie zakresu naruszeń praw człowieka lub zobowiązań w zakresie ochrony środowiska. Obejmuje to regularne przeprowadzanie analizy ryzyka.

Przeprowadzenie środków zaradczych

Jeśli firma odkryje, że naruszenie praw człowieka lub obowiązku ochrony środowiska miało już miejsce w jej własnym obszarze biznesowym lub u bezpośredniego dostawcy, lub że takie naruszenie jest nieuchronne, firma jest prawnie zobowiązana do niezwłocznego odpowiednie środki zaradcze aby zapobiec, zakończyć lub zminimalizować zakres naruszenia. Jeśli naruszenie praw człowieka lub obowiązków w zakresie ochrony środowiska przez bezpośredniego dostawcę jest na tyle poważne, że spółka nie może go zakończyć w przewidywalnej przyszłości, musi niezwłocznie opracować i wdrożyć plan jego zakończenia lub zminimalizowania, przy czym plan ten musi zawierać konkretny harmonogram.

Uwaga: Firmy muszą być w stanie udowodnić, że wdrażają zobowiązania prawne wynikające z ustawy o łańcuchu dostaw w odpowiedni sposób. To, co oznacza "odpowiedni" w tym sensie, zależy między innymi od zdolności firmy do wpływania na sprawcę naruszenia i od tego, jak poważne jest naruszenie.

Dyrektywa UE w sprawie łańcucha dostaw

W kwietniu 2024 r. Parlament Europejski przyjął dyrektywę w sprawie europejskiego łańcucha dostaw. Różni się ona pod pewnymi względami od przepisów niemieckiej ustawy o łańcuchu dostaw. Na przykład dyrektywa UE przewiduje odpowiedzialność odszkodowawczą, jeżeli przedsiębiorstwo nie wypełni swoich obowiązków w zakresie należytej staranności i spowoduje to szkodę. Niemiecka ustawa o łańcuchu dostaw nie przewiduje jeszcze takiej odpowiedzialności cywilnej. Zgodnie z obecnym stanem prawnym w Niemczech, możliwe jest nakładanie grzywien za naruszenie obowiązków w zakresie należytej staranności wynikających z ustawy o łańcuchu dostaw. W przypadku poważnych naruszeń, firmy mogą zostać wykluczone z zamówień publicznych na okres do trzech lat.

Państwa członkowskie UE są zobowiązane do transpozycji dyrektywy w sprawie łańcucha dostaw do prawa krajowego w ciągu 2 lat (po opublikowaniu dyrektywy w Dzienniku Urzędowym UE).

Masz jakieś pytania? Z przyjemnością pomożemy.